Om maar met de deur in huis te vallen: afgelopen jaar ben ik door een diep dal gegaan. Genoeg tegenslagen gehad, genoeg getwijfeld aan mijzelf en aan mijn waarde en meer dan genoeg moeilijke momenten. Op dit moment gaat het steeds beter en ik wil, dat delen. Zeker na afgelopen week.
Twijfel
Sinds ik met mijn vrouw in Frankrijk ben, gaat het beter. We hebben meer tijd voor onszelf en voor de wereld. We kunnen rustig onze gang in de tuin, bakken en koken ons wat af en gaan af en toe (2 keer per week) wel eens ergens naar toe. Want het familiehuisje hier heeft maanden leeggestaan en we hebben dus genoeg te doen. We zijn gewoon lekker bezig en genieten daarvan. Heerlijk dat we niks hoeven: we hoeven niet elke dag toeristisch te doen, we hoeven niet elke dag iets te bereiken: we mogen gewoon zijn.
Thuis in Nederland is dat anders. Zeker het afgelopen jaar was zwaar: geen baan kunnen vinden, vaak omdat er tijdens sollicitatiegesprekken als de interviewer het opmerkte dat ik trans ben dat daar geen plaats voor was binnen het team/onderwijs. En dat heeft erin gehakt. Ja, ik zoek nog steeds een leuke baan, zelfs vanuit Frankrijk; maar om een of andere reden is de hoop weer terug. We gaan het voor elkaar krijgen: in plaats van de angst (wat zou deze werkgever wel weer niet denken over het feit dat ik…) is er de hoop dat ook ik een leuke baan kan vinden.
Daarnaast is er voor mij ander groot nieuws: ik ga in september weer studeren. Voor een deel krijg ik deze kans omdat ik op dit moment geen baan heb. Maar voor een deel is het ook dat wat bij mij past. Ik leer graag, ben graag iemand die de wereld om mij heen steeds beter wil begrijpen en bevragen. Daarom ga ik een master filosofie van de geschiedschrijving volgen. Een studie die aansluit op mijn eerdere opleiding als medievist, maar die juist ook dieper in gaat op filosofisch vraagstukken. Kortom: een studie, die als je mij een beetje kent, prima bij mij past.
Ik hoop ondertussen nog steeds op een baan, blijf solliciteren, blijf hopen dat er een plekje voor mij is bij een geweldige werkgever. Ik weet dat er misschien nog genoeg moeilijke momenten zijn: maar het is up and upwards door het dal omhoog.
Ooh, wat erg en dit in het onderwijs.
Mijn dochter heeft het tijdens haar sollicitatiegesprek voor haar stage in de juridische sector meteen gemeld.
Ze zei het kan goed gaan of niet.
Wat was ik blij dat ze aangenomen was en dat ze haar accepteren.
Ze is net met medicijnen begonnen en heeft nog een lange weg te gaan.
Ze vind het erg moeilijk om de keuze te maken op welk moment ze haar nieuwe naam zal gaan gebruiken.
O, ik ben vijf jaar terug begonnen met mijn transitie. Dus ondertussen weet ik wel dat er genoeg moeilijke momenten zijn. Maar dat betekent niet dat ik mijn ogen er voor wil sluiten. Maar ook niet dat het mijn toekomst bepaald. Misschien kom ik door mijn transgender zijn niet overal binnen: maar dat is voor hen ook een verlies. Ik wil nu gewoon weer vooruit.
Mooi gezegd, dat is inderdaad voor hun ook een verlies!
Verder iedereen hier: veel succes!
En over naamgebruik: ik heb het gedaan wanneer het voor mij goed voelde. Ik leefde wel al lang als vrouw, voordat ik met medicatie begon.
Dank je wel.
Ik denk inderdaad dat, dat het juiste moment is.
Inderdaad zeker voor hun een verlies.
Ik vraag mij wel af hoe ze daar dan met transgender leerlingen omgaan,
Met zoveel positieve energie gaat het jou vast lukken. SUCCES!
Dank je.
Fijn dat je je weer beter voelt. Het lijkt me inderdaad naar als je wordt afgewezen omdat je trans bent. En ook kortzichtig.
Dank je, ik denk dat we hetzelfde erover vinden. Maar ik kan me eigenlijk niet meer echt druk maken over de kortzichtigheid van anderen.
Hoezo geen plaats voor een trans? Maak dat je een ander mens? Het gaat toch om geschiktheid? Die kortzichtigheid… zucht.
Dank je voor je lieve woorden.
Wat leven we toch in een rare wereld. Wat maakt het nou toch uit of je man, vrouw, trans, bi, moslim, katholiek, protestant, bruin, roze, geel of wat dan ook bent. Ik heb dat nooit zo begrepen. Je zou denken dat het om de inhoud gaat, niet om de verpakking. Mensen die onderscheid maken, missen naar mijn mening erg veel mooie ervaringen en ontmoetingen. Goed dat je hebt besloten weer te gaan studeren, misschien voel je je daar veel prettiger bij en leidt dat naar de weg die voor jou bestemd is. En voel je gesterkt door het feit dat er veel mensen zijn die je wel naar waarde weten te schatten.
[…] zat tegenover me en vroeg me het een paar maanden terug. Zoals de meeste ondertussen weten, zat ik toen in een dal. Ja het ging niet goed met me, ja ik was er om erover te praten. Waarschijnlijk had ik kort […]
Wat erg dat je niet aan de bak komt, om dat er geen plaats voor je zou zijn. Wat zijn dit soort werkgevers kortzichtig! Het gaat tenslotte toch om je vaardigheden, of je geschikt bent voor de functie?
Niet opgeven, er is vast een werkgever die je wel op waarde kan schatten! Wel top dat je zo positief weet te blijven, raakt dat ook vooral niet kwijt. Veel succes met je studie, trouwens!